روستای کندوان

اسکو،دهستان سهند

روستای کندوان در استان آذربایجان شرقی، در 62 کیلومتری تبریز و در دهستان سهند بخش مرکزی شهرستان اسکو واقع شده است. روستای کندوان به همراه یکاپادوکیای ترکیه و داکوتای آمریکا سه روستای صخره ای جهانند اما ویژگی منحصر بفرد کندوان اینست که این روستا تنها روستای صخره ای جهان است که هنور مردم در آن ساکنند و زندگی در آن جریان دارد. در نظر اولی که به روستای کندوان انداخته می شود یک سری مخروطهای نوک تیز دیده می شود که در سطوح غیر منظم آنها سوراخهایی وجود دارد. این مخروطها، در کنار هم بطور متراکم یا جداجدا ناگهان از دامن کوهی بلند سر برآورده و در سراشیبی تند کوه به صورت پله پله بالا رفته اند. بنای خانه های کندوان از نوع معماری صخره ای است و به قرن هفتم هجری و در بعضی موارد حتی به دوره های قبل از اسلام نیز برمی گردد. این روستا نمونه ای از ابتدایی ترین نوع زندگی بشر و همزیستی او با طبیعت به شمار می رود. واژه کندوان از لفظ ؛کندو؛ میاید که به نوع معماری خانه های روستا برمیگردد. این خانه های کله قندی همچون سلولهای کندو زنبور عسل ساخته شده اند. البته فرم اولیه آنها به صورت طبیعی و بر اثر فوران آتشفشانهای کوه سهند ایجاد شده که این گدازه ها بر اثر قرنها برروی هم سرد و سخت و کله قندی شده اند. وجود چشمه های زیبای آب معدنی برای بیماران کلیوی و آرامش و سکوت کوهستان به اضافه هوای بسیار پاک ٬گردشگران بسیاری را سالانه به سوی این محل میکشاند. مراتع سرسبز عشایری فضای مناسبی را برای پرورش زنبور عسل و کشت گیاهان دارویی فراهم کرده که همین یک نوع محل درامدی برای روستاییان محسوب میشود.همچنین صنایع دستی مانند بافت گلیم و جاجیم و شالهای رنگین و زیبا نیز یکی دیگر از اشتغالات زنان کندوان محسوب میشود. در تاریخ منطقه کندوان، این گونه نقل شده که نخستین کسانی که به کندوان پا گذاشته اند، ساکنان روستایی به نام حیله ور که در 2 کیلومتری غرب کندوان قرار داشته، بوده اند که در قرن هفتم هجری برای در امان ماندن از حمله مغول ها به دشتی در مقابل کندوان فعلی مهاجرت کرده اند و در طول مدت زمانی به تدریج درون کران ها را حفاری کرده و پناهگاهی امن برای خود ساخته اند. روستای کندوان دارای مسجد، حمام، مدرسه و آسیا می باشد و کران مسجد یکی از بزرگ ترین کران های روستا را تشکیل داده است. داخل خانه ها کوچک و ساده اما تمیز است. هر کدام به فراخور صاحبش چند اطاق کوچک دارد که با طاقچه و پرده و چند پشتی تزیین گشته است. خانه ها عموما چند طبقه هستند طبقه اول برای آغل حیوانان تعبیه شده و طبقه بعدی برای سکونت آماده میشود. خانه ها مانند روستاهای دیگر تپه ای٬ به صورت پله کانی هستند و کوچه های باریک با شیب تند آنها را به هم متصل میکند. ویژگی سکونت در دل سنگها این است که در تابستان خنک و در زمستان تا حدودی گرم میماند.البته روستای کندوان زمستان سرد و طولانی دارد به طوریکه فصل توریستی آن تنها از بهار شروع شده و تا اوایل پاییز ادامه میابد.